Τις πασχαλινές διακοπές φέτος τις ευχαριστήθηκα δεόντως. Έλειψα αρκετές μέρες, φορτίστηκαν οι μπαταρίες για τα καλά και συνδύασα και χωριό και πόλη. Οι μέρες μου μοιράστηκαν ανάμεσα στο χωριό μου τη Νερομάνα και στην Αθήνα.

Στο χωριό

Τη Μεγάλη Εβδομάδα λοιπόν πήγα στο χωριό μου, την εξωτική Νερομάνα Αιτωλοακαρνανίας. Τη λέω εξωτική γιατί πρώτα από όλα «αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει» και ο καθένας βλέπει τον τόπο καταγωγής του ως τον πιο όμορφο.

Αλλά και αντικειμενικά το χωριουδάκι μου έχει μια δόση εξωτισμού, γιατί είναι γεμάτο νερά, πηγές και καταρράκτες, στοιχεία στα οποία οφείλεται και η ονομασία του. Έχει επίσης πολύ πράσινο και γενικά το μέρος βγάζει πολύ θετική ενέργεια.

Οι λιονταρόσχημες βρύσες στην κεντρική πλατεία του χωριού κάτω από το εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, σε καλούν να πιεις νερό έξτρα δροσερό, παγωμένο θα έλεγα καλύτερα. Στο εκκλησάκι αυτό η ιστορία αναφέρει πως τα παλικάρια του Μάρκου Μπότσαρη ξενύχτησαν τη σωρό του, πριν τον μεταφέρουν για ταφή στο Μεσολόγγι. Αμ πως…και με αναφορά στην ιστορία  σου λέω…

Στην πλατεία δεσπόζει ένας μεγάλος πλάτανος που απλώνει τη σκιά του σε όλο σχεδόν το χώρο. Από εκεί μπορείς να δεις και την απίστευτη θέα στη λίμνη Τριχωνίδα.

Ανακαλώ πολλές μνήμες από παιχνίδια γύρω από τον πλάτανο και κυνηγητά  σε αυτή των πλατεία, καθώς το χωριό ήταν ένας από τους βασικούς καλοκαιρινούς προορισμούς των παιδικών μου χρόνων.

Στο χωριό είχα και την καλύτερη παρέα ever, τα ανιψάκια μου. Εκτός από τις βόλτες μέσα στο χωριό κατεβήκαμε και για καφέ στη λίμνη Τριχωνίδα στο κτήμα Πιθάρι,

έναν πανέμορφο χώρο με πλατάνια, όπου κάθε χρόνο γίνεται το γνωστό lake party , ένα event  με συναυλίες και πάρτι, που ξεκίνησε το 2011 και συγκεντρώνει πλέον πάνω από 5000 άτομα. Αν σας βγάλει ο δρόμος σας στην περιοχή μετά τις 20 Αυγούστου να έχετε το νου σας να συνδυάσετε την παραμονή σας με το πάρτι ή έστω να πιείτε ένα καφέ εκεί.

Δυστυχώς δεν έχει τύχει να είμαι στο χωριό την περίοδο που γίνεται για παρακολουθήσω τα τεκταινόμενα από κοντά.

Για να απασχοληθούμε εντός σπιτιού με τα ανίψια, μιας και οι 2 πρώτες μέρες ήταν πολύ κρύες και δεν μπορούσαμε να είμαστε πολύ ώρα έξω,  φρόντισα και πήρα μαζί μου και μια σακούλα με διάφορα υλικά και κάναμε και χειροτεχνίες! Αμέ! Θα τα άφηνα να βαρεθούνε τα ανίψια μου? Όχι βέβαια! Κάναμε λοιπόν χάρτινα καλαθάκια και βάλαμε μέσα σοκολατένια αυγά, καραμέλες και διάφορες λιχουδιές για να τα δώσουν δώρο στα άλλα ξαδερφάκια τους.

Μαζί με την Αγγελική ετοιμάσαμε και μια λαμπάδα για να την κάνει δώρο στη μαμά της. Κολλήσαμε σατέν και γκρο κορδέλα. Ντύσαμε μια ξύλινη καρδιά με φλοράλ ύφασμα και τη στερεώσαμε με λιλά νήμα.

Η βοήθεια της Έλενας στην ετοιμασία της ζύμης για τα πασχαλινά κουλούρια ήταν πολύτιμη.

Δεν έλειψε βέβαια και το βάψιμο των κόκκινων αυγών με σχήμα διάφορα φύλλα από τον κήπο με την τεχνική του καλτσόν. Από όλα είχε το πρόγραμμα. Και αυτό το χρόνο με τα ανιψούδια δεν τον αλλάζω με τίποτα, μιας και στη Θεσσαλονίκη δεν βρισκόμαστε συχνά.

Και στην πόλη

Και ενώ όλος ο κόσμος φεύγει το τριήμερο του Πάσχα από τις πόλεις στα χωριά του, εγώ έκανα το αντίθετο, αφήνοντας το χωριό και πηγαίνοντας στην Αθήνα με τον Πάρη, για να περάσουμε αυτές τις μέρες με την οικογένειά του. Έκανε πολύ καλό καιρό, είχε αρκετούς τουρίστες και κόσμο, αλλά όχι τον κακό χαμό των Χριστουγέννων και κάναμε μεγάλες βόλτες. Πολύ  περπάτημα λέμε..

Τη Μ. Παρασκευή το απόγευμα ξεκινήσαμε από τη Ρωμαϊκή Αγορά,

και περπατήσαμε στα στενά της Πλάκας, εντοπίζοντας κάποια ωραία γκράφιτι

κάτω από την Ακρόπολη, κοντά στα Αναφιώτικα και στους Αέρηδες. Είχε πάρα πολύ κόσμο, καθώς πολλοί Αθηναίοι πάνε για την περιφορά του Επιταφίου στις διάφορες εκκλησίες της Πλάκας.

To Μ.Σάββατο πήγαμε για καφέ στο Ψυρρή. Δύο διαφορετικά άτομα μου πρότειναν το little kook, ένα καφέ με γλυκά και διακόσμηση εμπνευσμένη από παραμύθια, οπότε πήγαμε καρφωτοί να το βρούμε.

Δυστυχώς ήταν κλειστό για τις μέρες που θα ήμασταν Αθήνα, οπότε περιοριστήκαμε να θαυμάσουμε την εξωτερική όψη και το δράκο-φύλακα στην οροφή και το απέναντι δρομάκι, τον οδό Πιττάκη με τα φωτιστικά όπου εκτός από το project με το φωτισμό, κάνανε και άλλα event φέτος.

Σε μια άλλη μεγάλη βόλτα κάναμε τους τουρίστες έξω από το Σύνταγμα και μπήκαμε να περπατήσουμε για λίγο στον Εθνικό κήπο που ήταν εκτός πλάνου βόλτας, αλλά δε το μετανιώσαμε καθόλου.

Στη συνέχεια βγήκαμε στο Ζάππειο , κατεβήκαμε προς το Ναό του Ολυμπίου Διός και την Πύλη του Ανδριανού

και ξαναμπήκαμε στην Πλάκα όπου πέτυχα ένα κατάστημα της σχεδιάστριας Ιωάννας Κουρμπέλας , όπου δεν μπόρεσα να αντισταθώ και αγόρασα μια πολυμορφική ζακέτα . Πολύ όμορφα ρούχα με τη σειρά basic να είναι πιο προσιτή, ενώ τα πιο καλά κομμάτια  είναι αρκετά τσιμπημένα.

Τώρα μια εβδομάδα μετά την επιστροφή βλέπω τις φωτογραφίες και νοσταλγώ το πράσινο και τα νερά της Νερομάνας και τις βόλτες στα σοκάκια της Πλάκας.

 Δε πειράζει όμως γιατί ο Μάης έχει πολλά δρώμενα στη Θεσσαλονίκη οπότε έχουμε να περιμένουμε πολλά.